Długi weekend to super sprawa, można wyskoczyć i odpocząć. Pierwotnie w planie były góry Sowie albo inne pasmo, ale jakoś nie było czasu planować, więc postawiliśmy na sprawdzone i dobrze znane Izery. W nocy wyjazd i rano meldujemy się w Świeradowie.
Pierwszy dzień mozolnie łapiemy wysokość i walczymy z upałami, pierwszy postój przy źródełku Adamsa w celu napojenia i uzupełnienia wody, dalej w skwarze docieramy na halę, by po chwili w Chatce Górzystów pałaszować pyszne naleśniki. Szczęście, że udało się zająć jedyny stolik w cieniu, a na samej hali wiało przyjemnie chłodem :)
Po popasie kierujemy się w stronę lasu, łapiemy oddech i stygniemy od słońca, by po chwili ruszyć dalej drogą, a następnie na przełaj przez las i torfowiska, by dotrzeć nad rzeczkę w celu relaxu, biwaku itd.
Zmęczenie po całonocnej jeździe, upale itd. spowodowały, że większość popołudnia spędziliśmy na spaniu i obijaniu się, zmieniając jedynie miejsca i pozycje :P
Wieczorem, gdy temperatura odpuściła (w słońcu termometr pokazał ponad 60*C!!) rozpaliliśmy ogień i zjedliśmy obiad, znaczy się kiełbasę Sokołowa, która była podła jak nic, nie polecamy :P
W nocy mocno lało, a gdy przestało, uaktywniły się meszki, które uprzykrzyły ostatnie godziny snu.
Rano niespieszne śniadanie, zwijanie obozowiska, kręcenie filmu i ruszamy dalej na przełaj wzdłuż rzeczki, torfowisk i lasów.
Z racji dobrego tempa i wczesnej pory po dojściu do szlaku nad Izerą, ruszamy w kierunku Orla. Tam zimne piwo i pyszny żurek. Po dłuższym odpoczynku w CIENIU (!!!) ruszamy dalej na mostek graniczny z planem spania w wiacie lub nad samą rzeką. Wiata była już zajęta, więc postanowiliśmy ruszyć w górę Izery i gdzieś nad nią poszukać miejsca na nocleg. Mocno nas zdziwiła liczba miejsc po ogniskach, szkoda, że ludzie nie umieją posprzątać albo chociaż korzystać z jednego miejsca zamiast co 5 metrów robić krąg.
Kolacja i lecimy spać.
W nocy przyjemna temperatura, żyć nie umierać. Z samego rana szybkie mycie w Izerze i zwijamy obozowisko, by zrobić sobie śniadanie już po czeskiej stronie na plaży.
Ruszamy szlakiem można powiedzieć idącym prawie cały czas +/- wzdłuż granicy. Po drodze mijamy piękne widoki, skałki, smażymy się w słońcu (na szczęście wiatr nieco pomagał). Pod koniec planowanej trasy robimy sobie nad rzeczką obiad i uzupełniamy zapasy wody, gdyż w planowanym miejscu noclegu jest z tym problem.
Po obiedzie, który mimo że syty miał specyficzny smak (kuskus, barszcz biały i suszona wołowina) ruszamy ostro pod górę i zdobywamy najwyższy szczyt Izer, czyli Smrk. Tam w chatce pod wieżą widokową nocleg. Wieczorem dołączyli do nas Czesi, część spała z nami, a część poszła hamakować w gęsty zagajnik. Pozdrawiamy czeską bushcraftową brać ;)
Ranek bardzo rześki, chłód w połączeniu z wiatrem sprawiał, że temperatura odczuwalna była grubo poniżej 10*C. Ruszamy w kierunku Stogu Izerskiego, następnie czerwonym szlakiem w dół i koło południa meldujemy się przy samochodzie.
Pierwszy dzień mozolnie łapiemy wysokość i walczymy z upałami, pierwszy postój przy źródełku Adamsa w celu napojenia i uzupełnienia wody, dalej w skwarze docieramy na halę, by po chwili w Chatce Górzystów pałaszować pyszne naleśniki. Szczęście, że udało się zająć jedyny stolik w cieniu, a na samej hali wiało przyjemnie chłodem :)
Po popasie kierujemy się w stronę lasu, łapiemy oddech i stygniemy od słońca, by po chwili ruszyć dalej drogą, a następnie na przełaj przez las i torfowiska, by dotrzeć nad rzeczkę w celu relaxu, biwaku itd.
Zmęczenie po całonocnej jeździe, upale itd. spowodowały, że większość popołudnia spędziliśmy na spaniu i obijaniu się, zmieniając jedynie miejsca i pozycje :P
Wieczorem, gdy temperatura odpuściła (w słońcu termometr pokazał ponad 60*C!!) rozpaliliśmy ogień i zjedliśmy obiad, znaczy się kiełbasę Sokołowa, która była podła jak nic, nie polecamy :P
W nocy mocno lało, a gdy przestało, uaktywniły się meszki, które uprzykrzyły ostatnie godziny snu.
Rano niespieszne śniadanie, zwijanie obozowiska, kręcenie filmu i ruszamy dalej na przełaj wzdłuż rzeczki, torfowisk i lasów.
Z racji dobrego tempa i wczesnej pory po dojściu do szlaku nad Izerą, ruszamy w kierunku Orla. Tam zimne piwo i pyszny żurek. Po dłuższym odpoczynku w CIENIU (!!!) ruszamy dalej na mostek graniczny z planem spania w wiacie lub nad samą rzeką. Wiata była już zajęta, więc postanowiliśmy ruszyć w górę Izery i gdzieś nad nią poszukać miejsca na nocleg. Mocno nas zdziwiła liczba miejsc po ogniskach, szkoda, że ludzie nie umieją posprzątać albo chociaż korzystać z jednego miejsca zamiast co 5 metrów robić krąg.
Kolacja i lecimy spać.
Ruszamy szlakiem można powiedzieć idącym prawie cały czas +/- wzdłuż granicy. Po drodze mijamy piękne widoki, skałki, smażymy się w słońcu (na szczęście wiatr nieco pomagał). Pod koniec planowanej trasy robimy sobie nad rzeczką obiad i uzupełniamy zapasy wody, gdyż w planowanym miejscu noclegu jest z tym problem.
Po obiedzie, który mimo że syty miał specyficzny smak (kuskus, barszcz biały i suszona wołowina) ruszamy ostro pod górę i zdobywamy najwyższy szczyt Izer, czyli Smrk. Tam w chatce pod wieżą widokową nocleg. Wieczorem dołączyli do nas Czesi, część spała z nami, a część poszła hamakować w gęsty zagajnik. Pozdrawiamy czeską bushcraftową brać ;)
Ranek bardzo rześki, chłód w połączeniu z wiatrem sprawiał, że temperatura odczuwalna była grubo poniżej 10*C. Ruszamy w kierunku Stogu Izerskiego, następnie czerwonym szlakiem w dół i koło południa meldujemy się przy samochodzie.
Super
OdpowiedzUsuń