Człowiek z buszu

  T akie czasy i taki świat, że człowiek nieraz zapomina o sobie, liczy się tylko praca i praca. Na szczęście nie każdy tak żyje, ale często ciężko wygospodarować chwilę na wypad w teren, zwłaszcza jak pracuje się w soboty. Na szczęście nie każda sobota to praca, a nawet jeśli jest robocza to popołudniu można skoczyć na biwak. Ostatnio odkryłem tę formę biwakowania. Jest trochę upierdliwa w obecnej porze roku, gdy szybko robi się ciemno. Ale latem, żaden problem. Teraz w sumie też nie, starczy zaopatrzyć się w dobrą latarkę ;)  I tak też ostatnie kilka wypadów zrealizowałem, właśnie w takiej konwencji. Czasem nawet koło 19 zjawiałem się w lesie, kilka kilometrów marszu i biwak. Naprawdę polecam, taką opcję w tych zabieganych, dziwnych czasach. Może wydawać się, że tak na samą nockę i szybki powrót następnego dnia nie ma sensu jechać, ale naprawdę uwierzcie mi szybka akcja jest naprawdę zacną opcją. Nawet te kilkanaście godzin w lesie wraz z nocką to idealny lek na zabieganie, zmęczenie

 P rzychodzi taki okres w roku gdzie w hamaku przestaje być miło i przyjemnie a zaczyna ciągnąć od spodu i wyspanie się graniczy z cudem. Sposobów na poradzenie sobie z tym problemem jest wiele. Popularny mit głosi, że starczy wziąć cieplejszy śpiwór. Wydaje się to sensownym rozwiązaniem, robi się zimno, to bierzemy coś grubszego i gitara. Jednak leżąc w hamaku, ugniatamy ocieplinę i faktycznie może być nam nieco cieplej w grubszym śpiworze, ale to i tak nie pomoże przy biwakach w okolicach 5 stopni i mniej, z powodu wspomnianego już ściśnięcia izolacji. Jest nam dalej zimno dlatego, nie grzeje nas pianka, wata, czy puch, a powietrze w nich uwięzione. Gdy izolator jest ściśnięty to nie ma tam za wiele powietrza i zaczyna się robić nieprzyjemnie. By zapewnić sobie komfort w chłodniejszych warunkach potrzebujemy stałej izolacji od spodu, nie dość, że przez materiał hamaka ucieka ciepło to jeszcze zawiewa od spodu i jest po prostu niefajnie. Najtańszą ale i najmniej wygodną opcją jest kar