Człowiek z buszu

S wego czasu-pewnie pamiętacie-było coś takiego jak team mój i pewnej grupy. Na szczęście ten niechlubny element dawno znikną. Jednak prowadząc pewne wspólne warsztaty survivalowe dla dzieci jeden z tej,że grupy powiedział karygodną rzecz.  Mianowicie,że brzoza jest chwastem-nie wiem skad ten gość się urwał ale poznając go bliżej cieszę się,że już dawno nie mam z nim kontaktu. No ale nie o tym dziś będzie mowa ale o brzozie. Alej brzóz w Górach Izerskich Drzewo które jest wielbione przez wszystkich prawdziwych leśnych ludzi,przyrodników itd. Co już jest dowodem na to,że nie jest chwastem. Poza tym ma wiele zastosowań ułatwiających życie na łonie natury, ale o tym za chwilę. Najpierw najważniejszy  dowód na  niesłuszność teorii tego osobnika. W naturze niema czegoś takiego jak chwast czy szkodnik-to tylko wymysł człowieka. W naturze wszystko po coś istnieje,daje,życie innym organizmom itd.Jest to niekończący się krąg zależności. Zanim przejdę do zastosowań tego wspaniałego drze

J ak już cześć z was mogła zauważyć w minioną sobotę byłem jednym z organizatorów gry terenowej-SPRAWDŹ CZY PRZETRWASZ! By pomóc i edukować młodzież przyjechali  aż z Torunia koledzy z EKWIPUNKU DŹWIGANEGO CODZIENNIE-wielkie dzięki. Głównym celem gry poza zabawą i zdrową rywalizacją była edukacja dotycząca sztuki przetrwania oraz ochrony środowiska czy jak kto woli natury.  Na starcie stawiły się 4 drużyny przed którymi stało sporo zadań o zróżnicowanym poziomie trudność. Od takich manualnych po typowo umysłowe. Weryfikowały wiedzę a przede wszystkim  stawiały na  myślenie i improwizacje która jest podstawą podczas realnej walki o życie. Po pokonaniu wszystkich etapów i punktów kontrolnych na uczestników czekało ognisko i kiełbaski. Gdy już wszyscy siedzieli przy ognisku  nadszedł czas na podsumowanie punktów i  wręczenie nagród w klasyfikacji ogólnej. I tak spośród wszystkich drużyn bezprecedensowymi zwycięzcami została grupa młodych  pasjonatów  survivalu z Owińsk.  A

T ym razem nieco w odwrotnym wariancie-najpierw filmik potem  relacja.  Było super,drużyny dopisały myślę,że wszyscy są zadowoleni zwłaszcza zwycięzcy ;) Wielkie dzięki dla uczestników,oraz wszystkich osób które pomogły przy grze szczególnie dla kolegów z Ekwipunek Dzwigany Codzienie któży przyjechali aż z Torunia oraz Stowarzyszenie rozwoju rekreacji i ochrony środowiska w Czerwonaku-za udostępnienie nie terenu. Oraz fundacji która była inicjatorem tej imprezy w ramach kampanii społecznej Gren Way. No i oczywiście  wielkie gratulacje dla zwycięzców klasyfikacji ogólnej  młodych survivalowców z Owińsk Oraz dla zwyciężczyni konkursu na hasło ekologiczne które idealnie wpisuje się w akcje Nie świń w lesie . Jeszcze raz wielkie dzięki i zapraszam na kolejne edycje. A Ci którzy teraz nie dotarli niech żałują i w przyszłości się pojawią. A tu filmik z gry-zapraszam do oglądania ;)

N ieraz gdy człowiek ma już pewne doświadczenie w turystyce, od razu wie czy coś jest dobre czy nie. I tak z pewnością jest w przypadku plecaka który przyszedł stosunkowo niedawno do mnie od E-militaria.pl . Jest to Helikon Raccoon 20L który wbrew pozorom jest cholernie pakowny. Oczywiście testy jeszcze potrwają ale  pierwsze brutalne testy zdał w 100% Wygodny,pakowny,łatwość troczenie,stosunkowo niedrogi i zalet można by wymieniać prawie,że bez końca.  Wad jakiś specjalnych nie ma  raczej są to mankamenty projektowania czy nieprzemyślanej konstrukcji do niektórych sytuacji. Ale przejdźmy do sedna sprawy. Plecak od e-militaria przyszedł dwa dni przed ostatnim wyjazdem w góry. A założenie było proste muszę się do niego spakować  z namiotem,śpiworem,kuchnią,ubraniem i jedzeniem+ jakieś pierdoły do leśnego życia. Zawsze wcześniej miałem problem by spakować się ze wszystkim do 40 litrowego wora a co dopiero do 20.  Jednak stosując patenty z turystyki light&fast spakowanie nie było w

  O statnio na Animal planet leci sporo programów o tematyce typowo survivalowej lub chociaż,z powiązanej z nią.  Jednym z tych programów jest Klan z Alaski opowiadając historię oraz sposób życia pewnej rodziny która wyrzekła się cywilizacji a przede wszystkim postanowili żyć w zgodzie z naturą i sobą samym. Pierwotnie mieszkali na pd Alaski jednak według głowy rodziny Brownów  ich dom spalił rząd. Z  tego powodu postanowili się przenieść w jeszcze dzikszy i bardziej nieprzyjazny teren na północy Alaski.    Zaryzykowali wszystko i wydali resztę swoich oszczędności na ziemię i materiały potrzebne do budowy domu. Zima zbliżała się wielkimi krokami a oni byli daleko w polu  jednak dzięki uprzejmości  sąsiadów postawili jedno izbową kabinę  w której  miała mieszkać cała  9 osobowa rodzina !  Niestety pewnej nocy przyszli nieprzyjaźni i zaczęli strzelać do Brownów. Na skutek tych wydarzeń postanowili przenieść się w inne miejsce, kupili starą łajbę i niekończąca się seria pechowych z

 P rzyszedł czas na  obiecaną na FB recenzje  książki ZOMBIE SURVIVAL-MAX BROOKS . Długo polowałem na ta książkę nieco z ciekawości a nieco z faktu,że zawiera przydatną wiedzę.   Oczywiście atak umarlaków jest mało prawdopodobny ale jeśli przyjmiemy,że ludzie pozbawieni internetu,portali społecznościowych czy zdesperowani z innych powodów zachowują się jak zombie. Jednak to co najbardziej dziwi w tej książce  to ilość dokładnych informacji. Nie wiem skąd koleś ma informacje jak przebiega zarażenie wirusem solanum, oraz mnóstwo innych dokładnych informacji dotyczących  biologi umarlaków. To dziwi ale momentami daje do myślenie. MOŻE TO PRAWDA . Jednak w innych momentach np. opisów walki można pomyśleć ale świrus. Jednak nie o możliwości apokalipsy zombie be de dziś pisał a o wartości książki. Zanim przejdę do patentów na walkę z przyjmijmy to zdesperowanym tłumem. Warto wspomnieć o chyba najciekawszej części książki umieszczonej pod jej koniec.  Mianowicie historyczne opisy ataków z

O biecany filmik z ubiegłego wypadu . Zapraszam do oglądania

N a samym wstępie wytłumaczę,że nie zgubiłem go na amen i jest już ze mną. Ale o tym później.  Góry to według mnie najlepszy teren do wędrówek i innych leśnych zajęć. A moimi ukochanymi górami są IZERY  gdzie  naprawdę można odpocząć. Wyprawę zaczęliśmy jak zwykle na parkingu w Świeradowie i ruszyliśmy  niebieskim w głąb gór.  Tą trasą nie szliśmy od ok 9 miesięcy bo najpierw zimowy etap projektu w Bieszczadach  potem spływ Wisłą. A tu naszym oczom ujawnia się kompletna zmiana  Zamiast kamlotów i rozwalającego się mostu, ładna droga i n owy most z potężnych beli.   I tak po obowiązkowej sesji foto ruszamy dalej niebieskim i kolejny postój dopiera przy źródełku Adamsa. Super wiata idealna dla wiatingowców  Tam dopełniłem skromny zapas wody(wziąłem ze sobą tylko jedną litrowa nalgene) i dalej  niebieskim w stronę Chatki Górzystów.  Po drodze  krótkie śniadanko w zielonej budce i dalej niebieskim do chatki Tomaszka gdzie pomieszkuje nasz Przyjaciel Zbyszek-prawdziwy miłośnik

N ie wiem jak wy ale ja uważam,że na Planecie lecą najbardziej ambitne programy  dokumentalne. A wczoraj puścili świetny program pt. Inuici-jak żyć w zgodzie z naturą?     Program opowiada o historii i kulturze ludzi północy. Pokazywał jak zmieniła się ich kultura i życie na przestrzeni dziejów. Jak wpływają na nich zmiany klimatu. I wiele innych. Jednak to co mnie najbardziej zaintrygowało to obraz jak byli oni traktowani przez rząd Kanady czy ogólnie przez białych "lepszych ludzi". Co ciekawe poza wysiedleniami z Arktyki i wywózka dzieci do internatów setki albo i więcej kilometrów od domu gdzie często padały ofiarami gwałcicieli-właśnie taki jest ten lepszy człowiek. Ale co dziwne pewnego dnia przyszedł dekret z rozkazem wybicia wszystkich psów należących do Inuitów. A przecież psy były niezbędnym elementem polowań. Nie było wtedy jeszcze skuterów śnieżnych a mobilność myśliwego na wielkich połaciach lodu była niezbędna.   A tłuczenie tego dekretu?  Psy są

D awno nic nowego nie pojawiło się w dziale dzika kuchnia. A sezon grzybowy w pełni dlatego dziś opiszę grzyba który często jest mylony z Muchomorem. Mianowicie chodzi o Czubajkę Kanie potocznie zwaną sową. Do niedawna wystrzegałem się jej bo jak mówi stara zasada zbieracza nie znasz nie zbieraj .  Ale  człowiek uczy się całe życie i tak też zebrałem,zjadłem i żyje. Grzyb ten jest dość charakterystyczny i w sumie ciężki do pomylenia. Ale by mieć 100% pewność starczy zastosować się do poniższych zasad: Nóżka sowy  jest pusta w środku.  Kapelusz pokryty suchymi i odpadającymi brązowymi łuskami. Nóżka jest pokryta charakterystycznym brązowym wzorkiem. Ruchomy pierścień Kolor całego Grzyba jest brązowo kremowy.    Blaszki nie dochodzą do nóżki Stosując się do tych zasad niema praktycznie możliwości pomylenia sowy z muchomorem  zielonym(sromotnikowym). Gdy już zdecydujemy się na zbiór tego smacznego grzyba należy wystrzegać się małych i młodych sów które

27 września czyli już za dwa tygodnie rusza gra leśna kierowana do dzieci i młodzieży w Wieku 12-17 lat.  Gra odbędzie się nieopodal Owińsk na terenie  Zbiorników Po wyrobiskowych. Lokalizacje prezentuje poniższa mapa: Przed uczestnikami 10 zróżnicowanych zadań mających na celu wymusić kreatywne myślenie, sprawdzenie swojej wiedzy dotyczącej sztuki przetrwania oraz ochrony środowiska. W grze może wziąć udział max 60 osób w drużynach po 4 osoby Atrakcyjne nagrody czekają dla zwycięskiej drużyny -każdy otrzyma zestaw survivalowy Beara Gryllsa. Dodatkowo w tych 10 zadaniach jest jedno indywidualne za które jest specjalna nagroda mianowicie GPS Garmin ETREX 10 . Wszystkich chętnych serdecznie zapraszam jako jeden z organizatorów. Zgłoszenia proszę przesyłać na adres: konradbusza@gmail.com Poza mną organizatorami są FUNDACJA CENTRUM BADAŃ I MONITOROWANIA JAKOŚCI w Poznaniu oraz Stowarzyszenie rozwoju rekreacji i ochrony środowiska w Czerwonaku . D

W sobotę 13 września dzięki uprzejmości Kolegów  z Projektu Piechur  pieszo przez wszystkie puszcze w Polsce. Miałem okazję wziąć udział w III etapie.   Jest to bardzo ambitny projekt pokonania pieszo wszystkich puszczy w Naszym Kraju. Na koncie mają już 3 z 24 czyli jeszcze zostało Im 21 puszczy do pokonania. Całość projektu ma ok1600km.I wdług planu ma się zakończyć w 2016roku.  Tym razem pokonywali Puszczę Zielonkę-czerwonym szlakiem z Czerwonaka do Skoków ok 37 km  ja natomiast jak przystało na człowieka z buszu towarzyszyłem Im na praktycznie całym leśnym odcinku tej drogi na dystansie ok 30km. Ładnych parę lat tamu pokonywałem dokładnie tą samą trasę tyle,że w przeciwną stronę, Zimą z jednym biwakiem po drodze-był to mój pierwszy kontakt z zimowym namiotowaniem i tak też Ja zimą otwieram sezon. Poniżej kilka fotek z tamtego marszu. Ale wróćmy do projektu. Wystartowaliśmy ok 8,30 spod Dziewiczej Góry w kierunku Skoków czerwonym szlakiem. Nie wiem   czy to przez wy

R ozmawiając z wieloma osobami z branży czy też nie zauważyłem dziwną prawidłowość. Duża cześć społeczeństwa uważa,że Polska jest bezpieczna i wolna od zamachów. Jednak wcale tak nie jest. Coraz popularniejsze stają się skrajne poglądy,coraz więcej ludzi ma problemy z osobowością. Te i inne czynniki sprawiają,że ryzyko zamachu jest realne w prawie,że każdym miejscu na świecie.   Z racji,że wczoraj była 13 rocznica zamachu na WTC postanowiłem opisać podstawowe  zachowania które umożliwią nam zwiększenie bezpieczeństwa. Jednak najważniejsze jest zdanie sobie sprawy z możliwego zagrożenia. Obojętnie czy wynosi ono 5 % czy 80% i tak jest dlatego trzeba być czujnym. Zwracaj uwagę na nietypowe zachowania  w twoim otoczeniu. Nerwowo zachowujące się osoby w np.metrze,markecie czy innych miejscach publicznych gdzie przebywa dużo osób-mogą być pierwszą oznaką zagrożenia. Pozostawione bez nadzoru takie przedmioty jak walizki,plecaki,różne pakunki. W sytuacji gdy się natkniemy na coś t

J ak wiadomo buty to jeden z ważniejszych elementów wyposażenia. Chociaż są ludzie którzy nie używają obuwia i mają ku temu solidne podstawy poparte licznymi dowodami naukowymi. Jest to dużo zdrowsze dla organizmu i dla samopoczucia. Jednak by się fajnie wędrowało boso niemożna oprawie nic nosić na sobie(duży plecak odpada) no i nasze stopy muszą się przyzwyczaić do takiego stylu wędrówki-a to może zająć sporo czau. Dlatego większość ludzi pozostaje przy butach. Ja też podczas marszu wolę buty ale na postój czy obozie bez problemowo mogę przemieszczać się w ten sposób. Natomiast co do butów na rynku jest tyle różnych rozwiązań i modeli,że można dostać oczopląsu.  Ja cało-rocznie używam butów marki Meindll  model Kraków. Przeznaczony dla myśliwych z cichą i mocną podeszwą i co najważniejsze z membraną GORE-TEX Natomiast latem lubię mieć but który cieknie ale szybko schnie, jest lekki ale i wystarczająco mocny. I co ważne jest na tyle tani,że nie załamie się gdy je skasuje.  I t